Maleńki człowiek Czasami ludzie mówią o nas źle za plecami, ale tylko po to, aby nas wzmocnić. Nawet nie zdają sobie z tego sprawy, że dzięki nim stajemy się o wiele bardziej silniejsi od nich i sercem i duchem i doświadczeniem. Zaś sami ukazują swoją słabość i małość. Przed nimi wielka przepaść, w którą wpadną jeśli nie zdążą na czas zejść z drogi głupoty. Ktoś mnie znów obgadał. Nie znam tego gościa, ale najwyraźniej on mnie dobrze zna. Nie znam go ja. Skąd może on mnie znać? Wiedzieć, co robię, gdy akurat nic nie robię. O czym śnię, kiedy noc bezsenna, a mój wzrok skupiony na suficie jest. Ze złości gryzę pajdę chleba. Nerwy mną telepią. Po chwili słyszę jak anioł szepce do prawego ucha: "Nie trzęś się ze złości, to świętym nie przystoi. Ludzie zawsze więcej wiedzą. Okna za duże mają. Gazety poważne czytają i na kawie śmietankę spijają. Tak było od zawsze więc nie dziw się raptem". Po tych słowach uśmiechnąłem się w duchu. Jaki maleńki to człowiek, który zamiast u siebie u innych zaczyna szukać brudu. K. M.

Mt 8, 28-34 Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy Jezus przybył na drugi brzeg do kraju Gadareńczyków, wyszli Mu naprzeciw z grobowców dwaj opętani, tak bardzo niebezpieczni, że nikt nie mógł przejść tamtą drogą. Zaczęli krzyczeć: «Czego chcesz od nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?» A opodal nich pasła się duża trzoda świń. Złe duchy zaczęły Go prosić: «Jeżeli nas wyrzucasz, to poślij nas w tę trzodę świń». Rzekł do nich: «Idźcie!» Wyszły więc i weszły w świnie. I naraz cała trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i zginęła w wodach. Pasterze zaś uciekli i przyszedłszy do miasta, rozpowiedzieli wszystko, a także zdarzenie z opętanymi. Wtedy całe miasto wyszło na spotkanie Jezusa; a gdy Go ujrzeli, prosili, żeby opuścił ich granice.