Nauczyciel Mój szósty z kolei Dzień Edukacji Narodowej, potocznie zwanym Dniem Nauczyciela. Uczniowie przygotowali wraz z opiekunami uroczysty apel, na którym, zgodnie z tradycją szkoły, wręczą statuetki nauczycielom doceniając ich tym samym za elegancje, cięty dowcip, i wiele innych kategorii. Na koniec niejeden nauczyciel otrzyma kwiaty od swoich podopiecznych i tak zakończy się dzisiejsze święto w szkole. Nauczyciel, wychowawca, pedagog, prawda, że dumnie brzmi? Z drugiej strony, czy można nim zostać wraz z otrzymaniem dyplomu magisterskiego? Myślę, że nie. Tytuł, to tylko tytuł, który nie świadczy jeszcze o człowieku. Równie dobrze można mieć zdany egzamin zawodowy na kucharza i gubić się w kuchni. Nauczycielem człowiek się staje z dnia na dzień. Nabiera odpowiedniej postawy w obliczu doświadczeń. Uczy się, a nie tylko wykłada już zdobytą przez siebie wiedzę. Jest otwarty na nowe. Nauczyciel, to przede wszystkim pasjonat. Nie wolno być nauczycielowi tylko rzemieślnikiem dla zarabiania pieniędzy. Trudno mi określić, czy na swojej drodze życia spotkałem więcej nauczycieli z tytułu, czy z miłością do mnie jako do ucznia. Każdemu jestem z nich jestem wdzięczny. Pracownikom oświaty życzę wytrwałości, cierpliwości oraz energii na kolejny rok pracy w szkole. Niech te nadchodzące dni będą przepełnione Duchem Świętym, który każdego z nas uzdalnia, to bycia lepszym w tym, co robimy. K. M.

Łk 11, 15-26 Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Gdy Jezus wyrzucał złego ducha, niektórzy z tłumu rzekli: «Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał, i rozda jego łupy. Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza. Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku. A gdy go nie znajduje, mówi: „Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem”. Przychodzi i zastaje go wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze siedmiu innych duchów, złośliwszych niż on sam; wchodzą i mieszkają tam. I stan późniejszy owego człowieka staje się gorszy niż poprzedni».