Pustka w sercu Pytasz Boga czasami: <Czemu w moim sercu, które pragnie kochać rozbrzmiewa echem ciszy - pustka-, co o wypełnienie woła?> Kochasz, pragniesz być kochany. Podchodzisz do ludzi. Często odbijany jak piłka od ściany. Pragniesz rozumieć. Nie zawsze zrozumiany. Szukasz wypełnienia dla swojej pustki. Błądzisz o miłość zatroskany. <Ja kocham Ciebie, czy ci to nie wystarczy?> Tak, to głos Ojca, który zatroskany w odpowiedzi woła. Jego głos przenika ciszy serca ściany. Kochasz, od teraz wiesz, żeś jest kochany. K. M.

Mk 6, 17-29 Słowa Ewangelii według świętego Marka Herod kazał pochwycić Jana i związanego trzymał w więzieniu, z powodu Herodiady, żony brata swego Filipa, którą wziął za żonę. Jan bowiem wypominał Herodowi: «Nie wolno ci mieć żony twego brata». A Herodiada zawzięła się na niego i rada byłaby go zgładzić, lecz nie mogła. Herod bowiem czuł lęk przed Janem, znając go jako męża prawego i świętego, i brał go w obronę. Ilekroć go posłyszał, odczuwał duży niepokój, a przecież chętnie go słuchał. Otóż chwila sposobna nadeszła, kiedy Herod w dzień swoich urodzin wyprawił ucztę swym dostojnikom, dowódcom wojskowym i osobom znakomitym w Galilei. Gdy córka Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom. Król rzekł do dziewczęcia: «Proś mię, o co chcesz, a dam ci». Nawet jej przysiągł: «Dam ci, o co tylko poprosisz, nawet połowę mojego królestwa». Ona wyszła i zapytała swą matkę: «O co mam prosić?» Ta odpowiedziała: «O głowę Jana Chrzciciela». Natychmiast weszła z pośpiechem do króla i prosiła: «Chcę, żebyś mi zaraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela». A król bardzo się zasmucił, ale przez wzgląd na przysięgę i na biesiadników nie chciał jej odmówić. Zaraz też król posłał kata i polecił przynieść głowę jego. Ten poszedł, ściął go w więzieniu i przyniósł głowę jego na misie; dał ją dziewczęciu, a dziewczę dało swej matce. Uczniowie Jana, dowiedziawszy się o tym, przyszli, zabrali jego ciało i złożyli je w grobie.