Wszystko ma swój czas Ostatnio mam natężony czas pracy i to nie ze względu na obowiązki nałożone mi przez proboszcza, czy szkołę. Należę do tego typu ludzi, którzy sami szukają zadań i wyznaczają dodatkowe cele. Czy to jest wada? Raczej rozpatruję to jako coś pozytywnego. Zwłaszcza, gdy ma służyć bliźniemu. Oczywiście pilnuję tego, aby w ciągu całego dnia znalazło się chociaż pięć minut dla mnie. Pisanie, modlitwa, praca, domowe zwierzęta... Wszystko ma swój czas. Najważniejsze to siebie w nim nie zatracić. Jest to możliwe, gdy mylimy pracowitość z pracoholizmem, który jest ucieczką od domu, rodziny, niekiedy samego siebie. Wtedy zaraz pojawia się alkoholizm i niespełnienie, które z kolei prowadzi do depresji. Koniec jest szybki. Wszystko ma swój czas. Trudno jest znaleźć złoty środek na wszystkie nasze problemy. Wiara przychodzi z pomocą, ale na nią również potrzebujemy czasu. Dlaczego kiedyś ludzie żyli wolniej, a teraz często narzekamy na przesuwające się wskazówki. Może to wcale nie kwestia czasu w jakim żyjemy, ale nas samych. Zmieniły się priorytety, wartości, cele, wymagania, potrzeby. Chciałbym w mądry sposób spuentować dzisiejszy wpis. Nasuwa mi się tylko jedna myśl: Nie zmieniaj świata, bo Ty jesteś jego częścią. Pracuj nad sobą, a on pomału dzięki Tobie zacznie być normalniejszy. K. M.

J 15, 26 – 16, 4a Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem».