Pokorne ciele dwie matki ssie. Najsłabszym, najbardziej wyczulonym punktem w człowieku, w który szatan najskuteczniej uderza jest ludzkie ego, wygłodniałe ja.  Często łapie się na tym, że lubię mówić o sobie. Przedstawiać swoje dokonania, podkreślać osiągnięcia, a na koniec pochwalić się nowymi planami. To nie dobrze. Wielu mogłoby się pokłócić: jak tak można?! Kto jest bez grzechu niech pierwszy rzuci kamieniem. (J 8, 7) Lubimy być głaskani, tytułowani, zauważani, wysłuchani, szanowani, doceniani, nagradzani, wyróżniani. Pytanie pozostaje tylko jedno: Jak jest w mojej relacji do drugiego człowieka? Jeden z wybitnych filozofów Immanuel Kant postawę pokory względem bliźniego ujął w pięknej zasadzie etycznej zwanej imperatywem kategorycznym: "Należy postępować zawsze wedle takich reguł, co do których chcielibyśmy, aby były one stosowane przez każdego i zawsze". K.M.

Mk, 1, 1-8 Słowa Ewangelii według Świętego Marka: Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jak jest napisane u proroka Izajasza: «Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie dla Niego ścieżki», wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy.  Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. I tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».